Je kunt natuurlijk gaan voor een baan als beleidsmedewerker, lasser of accountmanager. Maar voor sommige mensen is dat veel te gewoontjes: zij oefenen een functie uit die minder alledaags is. Vacatures.nl presenteert de tien meest opmerkelijke beroepen.





De vacature voor waterglijbaantester bij een Brits resort zorgde begin 2013 voor een hoop publiciteit. Het is dan ook een aanlokkelijke baan: de glijbanen van twintig vakantieparadijzen testen in een half jaar tijd. De belangrijkste eis die aan kandidaten werd gesteld? Een watervlugge pen voor het schrijven van de beoordelingen. En zeg nou zelf: 12.000 euro voor een halfjaar van glijbanen roetsjen is toch niet verkeerd?

Bron: Telegraaf



Reuben Reynoso uit San Francisco is professioneel matrassentester. Hij springt op en neer om de vering te testen. Dat klinkt voor veel mensen grappig, maar Reynoso neemt het bloedserieus. En dat mag ook wel, want de matrassen die hij test kosten een kleine drieduizend euro. “Het is serieus werk en niet iedereen kan dit.,” licht Reynoso toe. “Er is een goede en een verkeerde manier om op een matras te springen. Het is geen spel, voor mij zeker niet.”

Bron: Huffington Post



Billy Gibby uit Anchorage (Alaska) heeft al tienduizenden euro’s verdiend door reclameteksten op zijn lichaam te laten tatoeëren. Naast vierentwintig gezichtsreclames (voornamelijk van pornosites) heeft hij over de rest van zijn lichaam nog een twintigtal advertenties - waaronder die van GoldenPalace.com die zijn complete rug bedekt. Gibby, die in 2009 tegen betaling zijn officiële naam liet veranderen naar Hostgator Dotcom, is inmiddels klaar met de tatoeages op zijn gezicht en is bezig ze te laten verwijderen. Maar op zijn armen en benen is nog ruimte zat, geeft hij aan. De prijs van een advertentie ligt tussen de 75 en 1000 euro.

Bron: Huffington Post



Wie dacht dat Nederlandse treinen tijdens de spits vol staan, moet eens in Japan gaan kijken. Om de overvolle treinen daar op tijd te laten vertrekken, zijn er speciale treinduwers die moeten zorgen voor een zo efficiënt mogelijk instapproces. En zij zijn niet te beroerd om een beetje door te drukken om zoveel mogelijk Japanners naar binnen te krijgen. ‘Vol’ is in Japan een relatief begrip.

Bron: National Geographic Junior



‘Senior food technologist’, zo heet zijn functie. De Engelsman Simon Allison proeft honden- en kattenvoer en krijgt ervoor betaald. Een patéstructuur vindt hij erg belangrijk: “Je zou het eigenlijk op een boterham moeten kunnen smeren.” Allison houdt erg van zijn werk, al moet hij wel oppassen voor de geur van zijn adem. En om niet te veel aan te komen, spuugt hij het voer weer uit. Zijn favoriete smaak is de ‘luxe kipmaaltijd met groenten’ voor katten.

Bron: Neatorama





Je kunt natuurlijk gewoon je potloden zelf slijpen met een eenvoudig puntenslijpertje. Maar voor een luttele vijftien dollar doet New Yorker David Rees van Artisanal Pencil Sharpening het voor je. “Zorgvuldig en met liefde”, zo gaat Rees naar eigen zeggen te werk. En je krijgt het potlood niet alleen perfect gesplepen terug, je ontvangt er ook een certificaat van echtheid bij. Rees is overtuigd van de kwaliteit van zijn werk: “Al gooi je het potlood tegen een muur, de punt breekt niet.”

Bron: Neatorama



In China is het niet ongebruikelijk dat er willekeurige westerlingen worden aangenomen om de indruk te wekken van een succesvol internationaal bedrijf. Ook nemen scholen tijdelijk Europeanen of Amerikanen aan, die tijdens een open dag wat door de school wandelen. Ouders krijgen zo het idee dat het wel een goede school moet zijn, als er leraren uit het Westen willen werken.

Bron: CNN



De Engelsman Jamie Fox heet op z’n zachtst gezegd een ongewone baan voor een iemand die net is afgestudeerd in Engels en muziek. Op een koolzaadveld in het graafschap Norfolk houdt hij vogels op afstand. Een deel van de tijd hangt hij onderuit in zijn ligstoel, maar hij loopt ook heen en weer en speelt deuntjes op zijn ukelele. Dit alles in een fluorescerend oranje jack en tegen een vergoeding die rond het minimumloon ligt. Fox zelf is best tevreden: “Terwijl ik een instrument bespeel of een boek lees, verstrijkt de tijd snel. Sommige momenten zijn echt fantastisch.”

Bron: The Guardian



De Amerikaanse Jackie Samuel startte tijdens haar studie een eenmanszaak genaamd The Snuggery. Voor één dollar per minuut biedt zij knuffels aan. En met succes: ze heeft zo’n dertig klanten per week, vrijwel uitsluitend mannen. Iedereen houdt trouwens de kleding aan tijdens het knuffelen en ook het betasten van intieme delen is niet toegestaan. Toch gebeurt het wel dat mannen opgewonden raken, maar dat vindt Samuel geen probleem. “Seksuele handelingen zijn niet toegestaan, maar wat opwinding hoort erbij. Niemand hoeft zich daar ongemakkelijk bij te voelen.” Inmiddels heeft Samuel zelfs een werkneemster in dienst, die overigens nog niet zelfstandig mag knuffelen. Ze assisteert bij de zogeheten ‘dubbele knuffelsessies’, die twee dollar per minuut kosten.

Bron: Business Insider



In de categorie ‘iemand moet het doen’: in Sydney woont iemand die hoerenloper van beroep is. De naam van de man - voorheen taxichauffeur - is strikt geheim, maar The Sydney Morning Herald noemt hem voor het gemak ‘Fred Allen’. De zestigjarige Allen wordt betaald van overheidsgeld en heeft de taak om illegale bordelen op te rollen. Eens in de drie weken bezoekt hij een bordeel en dan heeft hij daadwerkelijk seks met prostituees: de enige manier om voldoende bewijsmateriaal te verzamelen.

Bron: SMH