Slappe handjes, lange denkpauzes, warrige antwoorden… Een sollicitatiegesprek loopt lang niet altijd zoals je vooraf had gehoopt. Maar het kan altijd erger, zo bewijzen de volgende voorbeelden. Vacatures.nl zet de grootste sollicitatieblunders op een rij.



Een werkgever wil tijdens een sollicitatiegesprek niet alleen achterhalen of jij over de juiste kennis en capaciteiten beschikt, maar ook of je een betrouwbaar iemand bent. De sollicitante uit ons eerste voorbeeld was dit even vergeten. Ze vroeg tijdens het gesprek of ze even gebruik mocht maken van de telefoon. Vervolgens belde ze doodleuk haar huidige werkgever, zette een schor stemmetje op en meldde zich ziek. Ook een manier om indruk te maken op de potentiële werkgever tegenover je…



Over telefoons gesproken: zorg dat je tijdens het gesprek je mobieltje uit hebt staan. Maar wat er ook gebeurt, gedraag je niet als de volgende sollicitant. Deze werd gebeld tijdens het gesprek en vond het wel een goed idee om even op te nemen. Sterker nog, hij verzocht de interviewer (in wiens kantoor het gesprek plaatsvond) om hem even alleen te laten voor een privételefoongesprek. Drie keer raden wie de baan niet kreeg...



‘Beschrijf jezelf eens als persoon’. Een mooie gelegenheid om indruk te maken met een goed voorbereid verhaal over jouw karaktereigenschappen. De vrouw uit het volgende verhaal ging er eens goed voor zitten en beschreef zichzelf als een echt ‘mensen-mens’. Je kent ze wel, die sociale types die met iedereen kunnen opschieten. ‘Ik ben meer van de mensen dan van de cijfers,’ voegde ze er ook nog aan toe. Klinkt best aantrekkelijk, zou je denken, maar de interviewer was minder positief. Niet zo gek als je weet op welke functie de vrouw solliciteerde: die van accountant.



Nog zo eentje die je goed kunt voorbereiden: ‘Hoe zie jij de toekomst voor je?’ Ook wel in de variant: ‘Waar zie jij jezelf over vijf jaar?’ Daar had deze kandidaat in elk geval wel over nagedacht, want hij gaf aan dat hij niet van plan was lang bij het bedrijf te blijven. Hij wachtte namelijk op een erfenis van een oom. En die oom, zo vertelde hij, lag er ten tijde van het gesprek niet al te best bij. Dus nee, hij verwachtte niet dat hij al te lang voor het bedrijf zou werken. Dat bleek te kloppen: geen minuut.



De volgende sollicitant kwam te laat voor zijn tweede sollicitatiegesprek bij het Britse spoorwegbedrijf. Gevraagd naar de reden van zijn late entree, verklaarde hij zonder blikken of blozen dat het hun eigen schuld is: hij had vertraging opgelopen met de trein. De HR-manager van Network Rail kon er niet om lachen en de baan ging niet naar deze eerlijke sollicitant.



Tijdens een sollicitatiegesprek kun je het maar beter zakelijk houden, bewijst onze laatste kandidaat. Hij was behoorlijk onder de indruk van de receptioniste van het bedrijf en hoopte dat de HR-manager hem wel even haar telefoonnummer wilde geven. Zijn verzoek viel helaas niet in goede aarde en hij kon fluiten naar de baan. Of het met het meisje van de receptie nog iets is geworden, is niet bekend.