Huisarts

Een huisarts is een generalistische arts die als eerste aanspreekpunt fungeert voor patiënten en die niet verbonden is aan een ziekenhuis. Huisartsen hebben veelal een eigen praktijk of delen deze met een of meer collega-artsen. Kenmerkend voor huisartsen is dat ze een zeer brede medische kennis hebben, aangezien patiënten met alle mogelijke gezondheidsklachten bij ze komen. De huisarts hoeft niet op alle onderwerpen de diepte in, zolang hij maar kan inschatten naar welke specialist eventueel doorverwezen dient te worden.

De voornaamste taken van de huisarts zijn het spreken en diagnosticeren van patiënten, het voorschrijven van medicijnen en het eventueel doorverwijzen naar specialisten. Concreet kunnen de werkzaamheden van huisartsen onder meer bestaan uit:

• Inventariseren van de problemen, klachten en hulpvragen van de patiënt (tijdens spreekuur of via een consult of afspraak)
• Afleggen van visites bij patiënten die zelf niet in staat zijn naar de praktijk te komen
• Voeren van telefonisch consult
• Verhelderen van de wensen en verwachtingen van de patiënt
• Afnemen van anamnese, eventueel gevolgd door lichamelijk en/of aanvullend onderzoek
• Eventueel doorverwijzen naar specialist voor verdere diagnostiek of behandeling
• Voeren van (telefonisch) overleg met medisch specialisten over doorverwezen patiënten
• Vaststellen van een behandelplan
• Voorschrijven van medicijnen
• Voeren van overleg met apothekers over medicijnen
• Geven van advies over zelfzorg (bijvoorbeeld op het gebied van leefstijl of dieet), aard van de klachten en de voor- en nadelen van behandeling
• Verrichten van kleine medische ingrepen (bijvoorbeeld het hechten van wonden, uitspuiten van oren of verwijderen van wratten, vetbulten of moedervlekken)
• Begeleiden van patiënten bij gedragsveranderingen (bijvoorbeeld stoppen met roken)
• Bieden van preventieve zorg door risico’s voor patiënten (individuen of bepaalde risicogroepen) te monitoren
• Verlenen van palliatieve en terminale zorg aan chronisch zieke patiënten
• Vastleggen van medische geschiedenis van patiënten in een elektronisch patiëntendossier
• Voeren van overleg met ondersteunende disciplines (bijvoorbeeld met praktijkondersteuners en doktersassistenten)

Huisartsen kunnen een eigen praktijk hebben, of deze delen met een of meer collega-huisartsen. Daarnaast kunnen ze werkzaam zijn bij een gezondheidscentrum, een huisartsenpost (HAP) of een HOED (huisartsen onder één dak).

Als huisarts kom je over het algemeen in aanraking met collega’s als praktijkondersteuners, doktersassistenten, apothekers en apothekersassistenten. Daarnaast onderhoud je van tijd tot tijd contact met andere (para)medisch specialisten als orthopeden, chirurgen, cardiologen, dermatologen, oncologen, urologen, diëtisten, fysiotherapeuten, psychologen en psychiaters.

Om huisarts te worden, dien je allereerst de universitaire opleiding geneeskunde te volgen. Deze opleiding wordt aangeboden aan de volgende universiteiten:

• Erasmus Universiteit Rotterdam
• Maastricht University
• Radboud Universiteit Nijmegen
• Rijksuniversiteit Groningen
• Universiteit van Amsterdam
• Universiteit Leiden
• Universiteit Utrecht
• Vrije Universiteit van Amsterdam

Lange tijd was het gebruikelijk dat studenten voor de opleiding geneeskunde werden ingeloot of uitgeloot. Inmiddels gaan steeds meer universiteiten over op het systeem van decentrale selectie: de universiteit ‘kiest’ dan zelf de studenten uit de groep die zich heeft ingeschreven, over het algemeen op basis van behaalde cijfers, medische ervaring en/of de motivatie om als medicus aan de slag te gaan.

De opleiding geneeskunde bestaat uit een bachelor- en een masterfase, beide van drie jaar. Tijdens de masterfase loopt de student coschappen, waarbij hij als coassistent ervaring opdoet op verschillende afdelingen van het ziekenhuis. Wanneer de coschappen met succes zijn doorlopen en het artsexamen met succes is afgelegd, mag de afgestudeerde zich basisarts noemen.

Om vervolgens huisarts te worden, dient men de driejarige specialisatie tot huisarts te volgen. Tijdens deze periode als zogeheten AIOS (arts in opleiding tot specialist) doet men praktijkervaring op in een huisartsenpraktijk, maar ook in de psychiatrie, de ouderenzorg en de acute geneeskunde.

De Nederlandse huisartsen zijn verenigd in het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG), de wetenschappelijke vereniging van huisartsen. Doel van het genootschap is het bevorderen van een wetenschappelijk verantwoorde beroepsuitoefening. Daarbij draagt het NHG bij aan professionalisering van het vak van huisartsen door het vertalen van wetenschappelijke bevindingen in de praktijk.