Verslaving

Het onderzoek, getiteld ‘All Work and No Play? A Meta-Analytic Examination of the Correlates and Outcomes of Workaholism’ wordt deze week gepubliceerd in het wetenschappelijke tijdschrift Journal of Management . “Het onderzoek toont aan dat workaholics voornamelijk negatieve emoties ervaren, zowel thuis als op het werk”, stelt Malissa Clark, onderzoeksleider en assistant professor aan de University of Georgia. “Deze gevoelens zijn vergelijkbaar met die van andere verslavingen: workaholics kunnen een tijdelijke roes ervaren, maar daarna weer overmand worden door schuld- of angstgevoelens.” Behalve deze gevoelens van angst en schuld veroorzaakt een werkverslaving ook werkgerelateerde stress, onbalans in de werk-privé-verdeling en een hoger risico op een burn-out. Bovendien is niet aangetoond dat workaholics meer zouden verdienen of betere prestaties zouden boeken.

Interne druk

Clark maakt een duidelijk onderscheid tussen workaholisme en betrokkenheid bij het werk. “Workaholics werken niet omdat ze het werk graag doen, maar omdat ze een interne druk voelen om te werken. Vanwege deze druk kunnen we spreken van een verslaving. Wanneer niet wordt toegegeven aan de drang, ontstaan angstgevoelens.” Dat is iets heel anders dan betrokkenheid tonen en uit vrije wil af en toe wat overwerken, verduidelijkt de onderzoeksleider. “Als je je werk met veel plezier doet en graag wat extra uren werkt, spreken we niet van workaholisme.”