Organisaties discrimineren onbewust bij het aanstellen van werknemers. Ook wanneer zij een beleid hebben tegen discriminatie en ervan overtuigd zijn dat het bij hun organisatie niet voorkomt. Dat blijkt uit onderzoek van het College voor de Rechten van de Mens. Het College wilde stereotypering bij organisaties onderzoeken en welke invloed dit heeft op de werving van personeel.



Het College heeft met het onderzoek een aantal achterliggende mechanismen van discriminatie in kaart gebracht en stereotypen op een rij gezet. Vervolgens zijn deze bevindingen toegepast op werving- en selectieprocessen bij organisaties. Daaruit zijn bij wijze van voorbeeld onder andere de volgende onbewuste situaties beschreven:

* Interviewers houden een grotere fysieke afstand tussen leden van etnische groepen. Ook stellen zij minder vloeiend vragen en houden het gesprek korter. Het gevolg hiervan is dat kandidaten zich niet op hun gemak voelen en nerveus worden, wat uiteindelijk niet gunstig is ten opzichte van andere kandidaten.
 
* Een test met foto's wijst uit dat werkgevers onbewust sneller de voorkeur geven boven slanke mensen dan dikke mensen, ook al zijn er geen fysieke inspanningen vereist voor een functie. Voor vrouwen is stereotypering soms voordelig, omdat zij op foto'€™s vaker meelevend en warm worden gevonden. Dit is echter geen voordeel bij de invulling van leidinggevende functies.



Onbewuste of verborgen stereotypering treedt op bij een bepaalde groep als automatische en onbewuste eerste associatie. Zo worden Marokkanen vaak gezien als onbetrouwbaar en lastig, en ouderen als traag en niet flexibel. Op deze manier worden volgens het College capaciteiten over het hoofd gezien die belangrijk zijn voor een bepaalde functie. Organisaties moeten volgens de onderzoekers alert zijn op onbewuste discriminatie.